ورود

ثبت نام

ورود

ثبت نام

عنوان :

تاریخچه شب یلدا و راهنمای انتخاب آجیل شب یلدا

توضیحات

تاریخچه آجیل در شب یلدا

همه ما خاطرات شیرینی از شب یلدا و میهمانی ها و دورهمی های خانوادگی خود داریم و هر سال این شب زیبا را در کنار پدربزرگ ها و مادربزرگ ها جشن می گیریم.

شب یلدا یا شب چله ، یکی از بزرگ ترین و کهن ترین جشن های ایرانیان است. سابقه این جشن باستانی ایرانی به سال هایی بازمیگردد که داریوش در ایران حکومت می‌کرد و قدمت آن به ۸۰۰۰ سال پیش برمیگردد. اما خوشبختانه این جشن باشکوه و کهن تابحال فراموش نشده و هر سال با ذوق بیشتری توسط مردم ایران برگزار می شود.

ایرانیان باستان معتقد بودند که خورشید در شب یلدا متولد می شود و این شب را نماد برکت، نور و سلامتی می دانستند. البته این سنت دیرینه منحصر به ایران امروز نیست و کشورهایی که در دوران باستان بخشی از ایران بوده اند مانند افغانستان، پاکستان، هند و کشمیر نیز مانند ایرانیان شب یلدا را جشن می گیرند.

شب یلدا طولانی ترین شب سال است و در این شب خانواده ها و اقوام ایرانی با یک ثانیه بیشتر کنار هم بودن جشن می گیرند. این شب مقدس فراموش نشدنی برای ایرانیان از غروب سی ام آذر آغاز می شود و تا نیمه شب یعنی اول دی ماه ادامه دارد.

علت نامگذاری این شب چله بسیار زیبا و قابل ذکر است. غروب سی ام از آذر که شد خانواده های کوچک هر چه در خانه داشتند برداشتند و بزرگترها را با چراغ قوه لایق دانستند و به مهمانی رفتند.

تصور کنید امشب خیابان ها و کوچه های شهر مملو از نورهای زیبا بود. از این رو به دلیل کثرت نور (چهل نور) این شب را «شبِ شیلا» یا «شب شیلا» نامیدند و البته دیگران می‌گویند چون زمستان از فردای شب یلدا آغاز می‌شود. آن را “شب شیلا” می نامند.

نیاکان نقش اصلی حلقه های شب یلدا را بازی می کنند. در این شب داستان های قدیمی و خاطرات طولانی دوران جوانی خود را تعریف می کنند، جوانان و کودکان دور هم جمع می شوند و با جان و دل به این خاطرات شنیدنی گوش می دهند.

در شب یلدا اکثر خانه‌ها طبق سنت دیرینه، صندلی می‌چینند و دور آن جمع می‌شوند تا از تنقلات و میوه‌ها روی صندلی لذت ببرند. زیرا در گذشته های دور رسم بر این بود که مردم در شب یلدا دور آتش جمع می شدند و پس از آن آتشی که نماد خورشید بود جای خود را به صندلی یا شومینه می داد.

یکی از سنت های دیرینه شب یلدا که در اکثر خانه های ایرانی رواج دارد، خواندن دیوان حافظ و فال بر سر آن است. گویا از ایران باستان همیشه در هر خانه ایرانی دیوان حافظ وجود داشته تا در شب های عید ایرانی با آنها همراهی کند.

علاوه بر دیوان حافظ، شاهنامه فردوسی نیز همراه با شب یلدای ایرانی است. هرکس شعرخوانی بلد باشد، دیوان حافظ را در شب یلدا می خواند و به تنهایی یا دسته جمعی برای مخاطب تعریف می کند.

عروسی شب یلدا
در ایران باستان رسم بر این بود که عروسی های پاییزی در شب یلدا هر چه بیشتر برگزار می شد. سی ام آذر عروس را در غساله زنان و داماد را در غساله مردانه برای جشن عروسی آماده کردند و لباس نو بر تن او کردند.

بستگان درجه یک عروس و داماد آنها را تا حمام همراهی کردند و در حمام ضیافت مفصلی دادند و در آنجا به رقص و پایکوبی پرداختند. اقوام دور جلوی حمام ایستادند و هلهله کردند و شادی کردند تا عروس و داماد از حمام خارج شدند.

داماد و خانواده اش برای عروس هدیه می آورند و در خانه پدر عروس شام می خورند. پس از شب یلدا، این جشن تا دو روز دیگر ادامه یافت.

آجیل و آجیل شب یلدا
از آنجایی که اقوام باستانی ایران رنگ قرمز را نماد شادی و مظهر تابش خورشید می دانستند، سفره شب یلدا را با رنگ قرمز تزئین می کردند و میوه های قرمز را با انار، هندوانه و سیب سرخ به عنوان اعضای اصلی سفره قرار می دادند. .

انار جزء لاینفک سفره شب یلدا بود و به دلیل دانه های فراوانش نماد برکت و فراوانی بود. شام شب یلدا نیز مانند دیگر اعیاد باستانی ایرانیان، سبزی پلو و ماهی بود و چای و سماور نیز مانند همیشه با مهمانی های شب یلدا همراه بود.

علاوه بر این آجیل شب یلدا مخلوطی از پسته، بادام، فندق، گردو، توت خشک، سنجد، کشمش، انجیر خشک، توت خشک، گندم برشته، کنف بوداده، برگ آلو، زردآلو و سایر میوه های خشک است. آجیل شب یلدا به عنوان یک غذای سالم همیشه سر سفره ها بوده است. میوه و آجیل شب یلدا تنقلاتی است که مهمانان در این شب طولانی می خورند و آخر سال در اولین شب زمستان از طعم شیرین انار و هندوانه لذت می برند.

برای خواندن مقاله کامل روی لینک مشاهده کلیک کنید.